1-موضوعات طبیعت گردی ومناظر در ایران را در وبلاگ بلاگفا:
2-موضوعات مربوط روستای کیشستان را دروبلاگ بلاگ اسکای:
3-موضوعات مربوط به تجربیات کشاورزی وباغچه آرایی وعمومی را در پرشین بلاگ:
4- موضوعات مربوط به مرثیه برای طبیعت را در بلاگ اسکای با نام:
ادامه می دهم
ما امروزه خانه های بزرگتر اما خانواده های کوچکتر داریم؛ راحتی بیشتر اما زمان کمتر
مدارک تحصیلی بالاتر اما درک عمومی پایین تر ؛
آگاهی بیشتر اما قدرت تشخیص کمتر داریم
متخصصان بیشتر اما مشکلات نیز بیشتر؛ داروهای بیشتر اما سلامتی کمتر
بدون ملاحظه ایام را می گذرانیم، خیلی کم می خندیم، خیلی تند رانندگی می کنیم، خیلی زود عصبانی می شویم
تا دیروقت بیدار می مانیم، خیلی خسته از خواب برمی خیزیم، خیلی کم
مطالعه می کنیم، اغلب اوقات تلویزیون نگاه می کنیم و خیلی بندرت دعا می کنیم
چندین برابر مایملک داریم اما ارزشهایمان کمتر شده است. خیلی زیاد صحبت می کنیم
به اندازه کافی دوست نمی داریم و خیلی زیاد دروغ می گوییم
زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما نه زندگی کردن را ؛ تنها به زندگی سالهای عمر را افزوده ایم و نه زندگی را به سالهای عمرمان
ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاه تر، بزرگراه های پهن تر اما دیدگاه های باریکتر
بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم، بیشتر می خریم اما کمتر لذت می بریم
ما تا ماه رفته و برگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان از یک سوی خیابان به آن سو برویم
فضا بیرون را فتح کرده ایم اما نه فضا درون را
ما اتم را شکافته ایم اما نه تعصب خود را
بیشتر می نویسیم اما کمتر یاد می گیریم، بیشتر برنامه می ریزیم اما کمتر به انجام می رسانیم
عجله کردن را آموخته ایم و نه صبر کردن، درآمدهای بالاتری داریم اما اصول اخلاقی پایین تر
کامپیوترهای بیشتری می سازیم تا اطلاعات بیشتری نگهداری کنیم، تا رونوشت های بیشتری تولید کنیم، اما ارتباطات کمتری داریم. ما کمیت بیشتر اما کیفیت کمتری داریماکنون زمان غذاهای آماده اما دیر هضم است، مردان بلند قامت اما شخصیت های پست، سودهای کلان اما روابط سطحی
فرصت بیشتر اما تفریح کمتر، تنوع غذای بیشتر اما تغذیه ناسالم تر
درآمد بیشتر اما طلاق بیشتر؛ منازل رویایی اما خانواده های از هم پاشیده
پیشنهاد :هیچ چیز را برای موقعیتهای خاص نگذارید،
در جستجو دانش باشید، بیشتر بخوانید، در ایوان بنشینید و منظره را تحسین کنید بدون آنکه توجهی به نیازهایتان داشته باشید
زمان بیشتری را با خانواده و دوستانتان بگذرانید، غذای مورد علاقه تان را بخورید و جاهایی را که دوست دارید ببینید
زندگی فقط حفظ بقاء نیست، بلکه زنجیره ای ازلحظه های لذتبخش است
از جام کریستال خود استفاده کنید، بهترین عطرتان را برای روز مبادا نگه ندارید و هر لحظه که دوست دارید از آن استفاده کنید
بیایید به خانواده و دوستانمان بگوییم که چقدر آنها را دوست داریم. هیچ چیزی را که می تواند به خنده و شادی شما بیفزاید به تاُخیر نیندازید
هر روز، هر ساعت و هر دقیقه خاص است و شما نمیدانید که شاید آن می تواند آخرین لحظه باشد
سلام
یک : اگر من حیوانی را بی دلیل بکشم مثلا گربه ای را با پا یا با دست به دیوار بکوبم از دیدگاه تقریبا هر بیننده ای آدمی بی احساس و ظالم ودژخیم تلقی می شوم. ولی اگر نفت داخل لانه مورچه بریزم ویا با آنها را لگد مال کنم ویا بجای زدن مثلا یک پشه بند در شب تابستانی، اتاق را پر از اسپری حشره کش کنم وضمنا به تخریب لایه اوزون هم کمک کنم تقریبا از دیدگاه همه کار بد وناشایستی نکرده ام. چرا؟ چون تعداد پشه ها ومورچه ها زیاد است یا چون ما را نیش می زنند ویا چون بهداشتی شاید نباشند وروی غذاهای رها شده ما می نشینند؟
دو: ما مرغ و گوسفند و گاو و غیره را پرورش می دهیم وبعد کارد زیر گلویش می گذاریم وسر می بریم ویک غذای بریان می خوریم اما اگر سر یک حیوان که گوشتش را بدلایل شرعی خودمان تناول نمی کنیم ببریم قسی القلب هستیم چرا؟
سه: در یک سایت مطالعه می کردم که بعضی از این اروپایی های وحشی وزیاده خواه یکی از بهترین خوراکهایشان جگر چرب نوعی مرغابی است. آنها این حیوانات مظلوم را در محیط بسته وتنگ وتحت رژیم غذایی وحشیانه ای نگهداری میکنند وبجای غذا نوعی مواد روغنی بسیار چرب با قیف به خوردش می هند و از دیگر سو چون حیوان امکان تردد وسوخت وساز ندارد تماما درجگرش تجمیع می شود وجگرش نیز از رنگ قرمز به سفید شیری تغییررنگ می دهد وآنگاه سر این حیوان را می برند وجگرش را در رستورانها سرو می کنند تا انسان زیاده خواه به قیمت گران بخرد و بخورد(باور کنید صحت دارد. خودتان در اینترنت سرچ کنید. یا همین لینک رو پی بگیرید ). انسان وحشی است. نه؟ ولی همه ما می دانیم که انسان انواع حیوانات را به زور شخصی که دارد اسیر می کند، میکرب وداروهای جدیدا کشف شده وارد بدنش می کند بیمارش می کند تا عوارض علوم جدید پزشکی را روی آنها بررسی کند تا در آینده خدای ناکرده ما انسانها از تاثیر منفی آن داروها دچار مشکل نشویم. اما کسی اسم جنایت را روی این مدل اخیر نمی گذارد. جالبست نه؟ 
چهار: در بعضی نقاط دنیا به گمانم چین واروپا یکی از گرانترین خوراکها خوردن مغز میمون زنده ایست که سرش از سوراخ روی میز رد شده وبا گیره بسته است وبطور زنده زنده جمجمه اش برداشته می شود ویک انسان که نمی خواهم حتی اسمش را حیوان بگذارم(چون حیوان چنین قساوتی نمی کند) مشغول خوردن مغز میمون زنده می شود وآن حیوان آنقدر زجه می زند تا بمیرد... جنایتکار است نه؟ اما گر ماهی زنده را در همین بازارهای تهران خرید کند ودر همانجا متصدی مربوطه با چماق آنقدر به کله قزل آلای زیبا بکوبد تا بمیرد وسپس در مقابل چشمان ما قطعه قطعه کند جنایتکار نیست. باور کنید خودم دیدم ومردم هم با ولع خرید می کردند؟
دلتون می خواد گریه کنید؟ نمیدونم چی بگم. نمیخواستم کسی ناراحت بشه ولی اینها تناقض هایی است که برام حل نمیشه